၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပေသာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ဇလေဗဒႏွင့္ ေရအရင္းျမစ္ အဖြဲ႔အစည္း၏ ညီလာခံကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ အိုကယာမ ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပခဲ့ပါသည္။ ထိုညီလာခံသည္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရွိ တကၠသိုလ္ အသီးသီးတြင္ ဇလေဗဒဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား အေပၚ ကမာၻႀကီး ပူေႏြးလာျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပ်က္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား၊ သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္ မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ျမစ္ေရႀကီးမႈမ်ား၊ မိုးေခါင္မႈမ်ား၊ စိုက္ပ်ိဳးေရ ရရိွမႈမ်ား၊ ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းမႈဆိုင္ရာႏွင့္ ပက္သက္ေသာ ေရထု ညစ္ညမ္းျခင္းမ်ား၊ အစရိွေသာ ပညာရပ္နယ္ပယ္ အသီးသီးအား မိမိတို႔ ေလ့လာ ေတြ႔ရိွခ်က္မ်ား၊ ၾကံဳေတြ႔ ေနရေသာ အခက္အခဲမ်ားကို တင္ျပေျပာဆို ညိွႏိႈင္းသြားၾကပါသည္။အမ်ားအားျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားမွလြဲ၍ ဂ်ပန္လိုေျပာသည့္အတြက္ နားလည္သည္မ်ား ရိွသလို နားမလည္မႈမ်ားလည္း ရိွပါသည္။ အမ်ားစုတင္ျပေသာ ျပႆနာမွာ ႏွစ္ရွည္ စုေဆာင္းထားရိွေသာ ဇလေဗဒဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ ျမန္မာျပည္တြင္ ဂ်ပန္မ်ားျဖင့္တြဲ၍ အလုပ္လုပ္ခဲ့စဥ္က ဒီဇိုင္းတြက္ရန္အတြက္ အခ်က္အလက္မစံုေသာ ႏိုင္ငံဟု အေျပာခံရေလ့ရိွတိုင္း ျပန္ေျဖစရာ စကားလံုးမ်ား ေပ်ာက္ခဲ့ရဘူးပါသည္။ ထို့ေၾကာင့္ စာေရးသူမွ ဂ်ပန္တေယာက္အား နင္တို႔ႏိုင္ငံ မွာ ေရာ ဒီလိုျပႆနာေတြ ရိွတယ္လား ဟု အံ့ၾသတႀကီး ေမးခဲ့ဘူးပါသည္။
ထိုေက်ာင္းသားမွ သူတို႔ႏိုင္ငံမွာလည္း အခ်က္အလက္ ေပ်ာက္ဆံုးသည့္ ျပႆနာရိွပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ ႏွစ္စဥ္ သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္ အမ်ားဆံုး ခံရေသာႏိုင္ငံ ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ တိုင္းတာေရး ပစၥည္းကိရိယာမ်ား ပ်က္ဆီးျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤစာစုကို ဖတ္႐ႈသူ အသင္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား စိတ္အားမငယ္ပါႏွင့္ တိုးတက္ေနပါေသာ ဂ်ပန္လိုႏိုင္ငံမွာပင္ အခ်က္အလက္ ေပ်ာက္ဆံုး ေနပါေသးလ်ွင္ တိုးတက္ရန္ အားယူေနေသာ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး အဖို႔ လက္လွမ္းရန္ မီွပါေသးသည္။
ထိုညီလာခံကို ႏွစ္စဥ္ က်င္းပေလ့ရွိၿပီး အမ်ားအားျဖင့္ လာေရာက္ ဖတ္ၾကားေသာ ဆရာမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ က်ိဳတိုတကၠသိုလ္၊ တိုက်ိဳတကၠသိုလ္၊ တိုက်ိဳခ်ဴးရွင္ တကၠသိုလ္ တို႔မွ အမ်ားဆံုးျဖစ္ပါသည္။ တႏွစ္ကို ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ေျပာင္း၍ က်င္းပေလ့ရိွပါသည္။ ေက်ာင္းအလိုက္လည္း ေဘာလံုးပြဲမ်ား ယွဥ္ၿပိဳင္ ကစားၾကပါသည္။ ဤေနရာတြင္ ဗဟုသုတအျဖစ္ ျဖည့္စြက္ ေျပာျပလိုပါေသးသည္။ တိုက်ိဳ တကၠသိုလ္ တြင္ ရိွေသာ Civil Department သည္ အဂၤလိပ္လိုသာ သင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုေက်ာင္းရိွ ဂ်ပန္ေက်ာင္းသားႏွင့္ ေဘာလံုးပြဲ အားေပးရင္း စကားစပ္မိ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပေသာ ထိုညီလာခံတြင္ ကံအားေလ်ာ္စြာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သဘာ၀၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး၊ ျမစ္ေၾကာင္းဆိုင္ရာ ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္ေရး ႏွင့္ ေရအရင္းျမစ္ တူးေဖာ္ ထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးပြဲကိုလဲ တခ်ိန္တည္းတြင္ အၿပိဳင္ျပဳလုပ္ေပးပါသည္။
ထို႔အျပင္ ထိုဘာသာရပ္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္လ်က္ရိွေသာ ပစၥည္းကရိယာ အေရာင္းျပခန္းမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ေလ့လာေတြ႔ရိွခ်က္ ပိုစတာမ်ားအား ခင္းက်င္းျပသထားသလို ကိုယ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူကို လြတ္လပ္စြာ မဲေပးျခင္းျဖင့္ ဆုေပးစနစ္ကို သံုးပါေသာ္လည္း အမ်ားစုမွာ လူမ်ားေသာ ေက်ာင္းမွ ရရိွသည္မွာ အထူးေျပာစရာ မလိုလွပါ။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ညီလာခံကို ကံအားေလ်ာ္စြာ က်ေနာ္ေတြ႔ရိွ၍ ယခုတင္ျပမည့္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ၊ အားက် အတုယူဖြယ္ရာ၊ အသိပညာကို ျဖန္႔ေ၀ေပးလိုေသာ ဆႏၵျဖင့္ ဤစာစုကို တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုစာစုကို ဖတ္ၾကားေပးေသာ ပုဂၢိဳလ္မွာ ကိုရီးယားႏိုင္ငံ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕၊ Kunkuk University မွ လက္ေထာက္ ပေရာ္ဖက္ဆာ ဂၽြန္ဟိုရွင္း ျဖစ္၍ ေဆာက္လုပ္ေပးသည့္ ဌာနမွာ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ Infrastructure Planning, Seoul Metropolitan Government မွျဖစ္၍ အေထြေထြ ညႊန္ၾကားမႈွ ဒါရိုက္တာ မွ ထပ္ေလာင္း၍ ျဖည့္စြက္ ရွင္းျပပါသည္။ Infrastructure ဆိုသည္မွာၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ တည္ေဆာက္ရန္ အတြက္ အေျခခံ လိုအပ္သည့္ အေဆာက္အဦမ်ားကို သာမက တည္ရိွေနၿပီးေသာ အေဆာက္အဦမ်ားကို မည္ကဲ့သို႔ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ရင္း သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္ဆိုင္ရာ ပ်က္ဆီး ယိုယြင္းမႈမ်ားကို မည္သို႔မည္ပံု ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ရေသာ ပညာရပ္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ကိုရီးယားႏိုင္ငံ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕၏ ေခ်ာင္ဂ်ီခ်န္ ျမစ္ျဖင့္ နမူနာယူ၍ နားလည္ႏိုင္ေစရန္ တင္ျပသြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ေရွးဦးစြာ ကိုရီးယားႏိုင္ငံ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ။
ကိုရီးယား ႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေသာ ဆိုလ္းၿမိဳ႕ကို Cheong Gye Cheon ျမစ္သည္ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ကို္႔ ျဖတ္၍ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀၀ခန္႔မွ ေတာင္ေပၚမွ ျမစ္ဖ်ားခံကာ စီးဆင္းလ်က္ ရိွပါသည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ လူဦးေရ ထူထပ္မႈ မ်ားျပားလာျခင္း၊ စက္႐ုံ အလုပ္႐ုံမ်ား ေပါမ်ားလာျခင္းေၾကာင့္ ေရထုညစ္ညမ္း လာပါသည္။ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္တြင္ လူဦးေရ ထူထပ္လာသည္ႏွင့္ အမွ် သြားလာေရး လြယ္ကူေခ်ာေမြ႔ေစရန္ အတြက္ ၆ ကီလိုမီတာ အရွည္ ၁၀လမ္းသြား ကြန္ကရစ္ တံတားကို တည္ေဆာက္ခဲ့ ေသာ္လည္း မလံုေလာက္သျဖင့္ မိုးပ်ံ ၄ လမ္းသြား တံတားကို ထပ္ပိုး၍ တည္ေဆာက္ခဲ့ရာ ေခတ္မီွလွပေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ခဲ့သည္ မွန္ေသာ္လည္း အဆိုပါေဒသသည္ ေရထုညစ္ညမ္းမႈႏွင့္ ေလထုညစ္ညမ္းမႈ ဒဏ္မ်ားကိုပါ ဆက္လက္ခံခဲ့ရပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉၈၀ေႏွာင္းပိုင္းမွ စ၍ သဘာ၀ ေဘးအႏၲရာယ္ဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ားစြာကို ရင္ဆိုင္လာရပါသည္။ လူအမ်ားစုမွာလည္း အလုပ္လုပ္႐ံံုမွတပါး အျခားေသာ ေဒသမ်ားသို႔ သြားေရာက္ ေနထိုင္ၾကသလို ႏွစ္ၾကာလွ သည္ႏွင့္အမွ် တံတားမွာလည္း ယိုယြင္းပ်က္စီး လာပါသည္။ အဆိုပါ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္အတြက္ ၂၀၀၁ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ေလ့လာမႈမ်ားကို အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးအလိုက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ အဆိုပါ Cheong Gye Cheon Restoration Project ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းလာၾကပါသည္။ ဇူလိုင္လ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ အထက္ေဖာ္ျပပါ အဖြဲ႔မွ ေကာ္မတီဖြဲ႔စည္း၍ စီမံကိန္းမ်ား ေရးဆြဲႏိုင္ရန္ ေလ့လာမႈ အသီးသီး ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ေအာက္ပါ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ပါေတာ့သည္။
ျမစ္ေၾကာင္း တဖက္ တခ်က္စီတြင္ ၂လမ္းသြား လမ္းမ်ား ေဖာက္ရန္ႏွင့္ ၁၄ လမ္းသြား လမ္းမအစား ၄ လမ္းသြားသာ ေဆာက္လုပ္ရန္ ျဖစ္ၿပီး ေအာက္ပါ အဓိက အခ်က္မ်ား ပါ၀င္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ အတည္ျပဳၾကပါသည္။
ထိုေက်ာင္းသားမွ သူတို႔ႏိုင္ငံမွာလည္း အခ်က္အလက္ ေပ်ာက္ဆံုးသည့္ ျပႆနာရိွပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ ႏွစ္စဥ္ သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္ အမ်ားဆံုး ခံရေသာႏိုင္ငံ ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ တိုင္းတာေရး ပစၥည္းကိရိယာမ်ား ပ်က္ဆီးျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤစာစုကို ဖတ္႐ႈသူ အသင္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား စိတ္အားမငယ္ပါႏွင့္ တိုးတက္ေနပါေသာ ဂ်ပန္လိုႏိုင္ငံမွာပင္ အခ်က္အလက္ ေပ်ာက္ဆံုး ေနပါေသးလ်ွင္ တိုးတက္ရန္ အားယူေနေသာ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး အဖို႔ လက္လွမ္းရန္ မီွပါေသးသည္။
ထိုညီလာခံကို ႏွစ္စဥ္ က်င္းပေလ့ရွိၿပီး အမ်ားအားျဖင့္ လာေရာက္ ဖတ္ၾကားေသာ ဆရာမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ က်ိဳတိုတကၠသိုလ္၊ တိုက်ိဳတကၠသိုလ္၊ တိုက်ိဳခ်ဴးရွင္ တကၠသိုလ္ တို႔မွ အမ်ားဆံုးျဖစ္ပါသည္။ တႏွစ္ကို ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ေျပာင္း၍ က်င္းပေလ့ရိွပါသည္။ ေက်ာင္းအလိုက္လည္း ေဘာလံုးပြဲမ်ား ယွဥ္ၿပိဳင္ ကစားၾကပါသည္။ ဤေနရာတြင္ ဗဟုသုတအျဖစ္ ျဖည့္စြက္ ေျပာျပလိုပါေသးသည္။ တိုက်ိဳ တကၠသိုလ္ တြင္ ရိွေသာ Civil Department သည္ အဂၤလိပ္လိုသာ သင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုေက်ာင္းရိွ ဂ်ပန္ေက်ာင္းသားႏွင့္ ေဘာလံုးပြဲ အားေပးရင္း စကားစပ္မိ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပေသာ ထိုညီလာခံတြင္ ကံအားေလ်ာ္စြာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သဘာ၀၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး၊ ျမစ္ေၾကာင္းဆိုင္ရာ ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္ေရး ႏွင့္ ေရအရင္းျမစ္ တူးေဖာ္ ထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးပြဲကိုလဲ တခ်ိန္တည္းတြင္ အၿပိဳင္ျပဳလုပ္ေပးပါသည္။
ထို႔အျပင္ ထိုဘာသာရပ္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္လ်က္ရိွေသာ ပစၥည္းကရိယာ အေရာင္းျပခန္းမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ေလ့လာေတြ႔ရိွခ်က္ ပိုစတာမ်ားအား ခင္းက်င္းျပသထားသလို ကိုယ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူကို လြတ္လပ္စြာ မဲေပးျခင္းျဖင့္ ဆုေပးစနစ္ကို သံုးပါေသာ္လည္း အမ်ားစုမွာ လူမ်ားေသာ ေက်ာင္းမွ ရရိွသည္မွာ အထူးေျပာစရာ မလိုလွပါ။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ညီလာခံကို ကံအားေလ်ာ္စြာ က်ေနာ္ေတြ႔ရိွ၍ ယခုတင္ျပမည့္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ၊ အားက် အတုယူဖြယ္ရာ၊ အသိပညာကို ျဖန္႔ေ၀ေပးလိုေသာ ဆႏၵျဖင့္ ဤစာစုကို တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုစာစုကို ဖတ္ၾကားေပးေသာ ပုဂၢိဳလ္မွာ ကိုရီးယားႏိုင္ငံ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕၊ Kunkuk University မွ လက္ေထာက္ ပေရာ္ဖက္ဆာ ဂၽြန္ဟိုရွင္း ျဖစ္၍ ေဆာက္လုပ္ေပးသည့္ ဌာနမွာ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ Infrastructure Planning, Seoul Metropolitan Government မွျဖစ္၍ အေထြေထြ ညႊန္ၾကားမႈွ ဒါရိုက္တာ မွ ထပ္ေလာင္း၍ ျဖည့္စြက္ ရွင္းျပပါသည္။ Infrastructure ဆိုသည္မွာၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ တည္ေဆာက္ရန္ အတြက္ အေျခခံ လိုအပ္သည့္ အေဆာက္အဦမ်ားကို သာမက တည္ရိွေနၿပီးေသာ အေဆာက္အဦမ်ားကို မည္ကဲ့သို႔ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ရင္း သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္ဆိုင္ရာ ပ်က္ဆီး ယိုယြင္းမႈမ်ားကို မည္သို႔မည္ပံု ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ရေသာ ပညာရပ္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ကိုရီးယားႏိုင္ငံ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕၏ ေခ်ာင္ဂ်ီခ်န္ ျမစ္ျဖင့္ နမူနာယူ၍ နားလည္ႏိုင္ေစရန္ တင္ျပသြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ေရွးဦးစြာ ကိုရီးယားႏိုင္ငံ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ။
ကိုရီးယား ႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေသာ ဆိုလ္းၿမိဳ႕ကို Cheong Gye Cheon ျမစ္သည္ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ကို္႔ ျဖတ္၍ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀၀ခန္႔မွ ေတာင္ေပၚမွ ျမစ္ဖ်ားခံကာ စီးဆင္းလ်က္ ရိွပါသည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ လူဦးေရ ထူထပ္မႈ မ်ားျပားလာျခင္း၊ စက္႐ုံ အလုပ္႐ုံမ်ား ေပါမ်ားလာျခင္းေၾကာင့္ ေရထုညစ္ညမ္း လာပါသည္။ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္တြင္ လူဦးေရ ထူထပ္လာသည္ႏွင့္ အမွ် သြားလာေရး လြယ္ကူေခ်ာေမြ႔ေစရန္ အတြက္ ၆ ကီလိုမီတာ အရွည္ ၁၀လမ္းသြား ကြန္ကရစ္ တံတားကို တည္ေဆာက္ခဲ့ ေသာ္လည္း မလံုေလာက္သျဖင့္ မိုးပ်ံ ၄ လမ္းသြား တံတားကို ထပ္ပိုး၍ တည္ေဆာက္ခဲ့ရာ ေခတ္မီွလွပေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ခဲ့သည္ မွန္ေသာ္လည္း အဆိုပါေဒသသည္ ေရထုညစ္ညမ္းမႈႏွင့္ ေလထုညစ္ညမ္းမႈ ဒဏ္မ်ားကိုပါ ဆက္လက္ခံခဲ့ရပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉၈၀ေႏွာင္းပိုင္းမွ စ၍ သဘာ၀ ေဘးအႏၲရာယ္ဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ားစြာကို ရင္ဆိုင္လာရပါသည္။ လူအမ်ားစုမွာလည္း အလုပ္လုပ္႐ံံုမွတပါး အျခားေသာ ေဒသမ်ားသို႔ သြားေရာက္ ေနထိုင္ၾကသလို ႏွစ္ၾကာလွ သည္ႏွင့္အမွ် တံတားမွာလည္း ယိုယြင္းပ်က္စီး လာပါသည္။ အဆိုပါ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္အတြက္ ၂၀၀၁ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ေလ့လာမႈမ်ားကို အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးအလိုက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ အဆိုပါ Cheong Gye Cheon Restoration Project ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းလာၾကပါသည္။ ဇူလိုင္လ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ အထက္ေဖာ္ျပပါ အဖြဲ႔မွ ေကာ္မတီဖြဲ႔စည္း၍ စီမံကိန္းမ်ား ေရးဆြဲႏိုင္ရန္ ေလ့လာမႈ အသီးသီး ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ေအာက္ပါ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ပါေတာ့သည္။
ျမစ္ေၾကာင္း တဖက္ တခ်က္စီတြင္ ၂လမ္းသြား လမ္းမ်ား ေဖာက္ရန္ႏွင့္ ၁၄ လမ္းသြား လမ္းမအစား ၄ လမ္းသြားသာ ေဆာက္လုပ္ရန္ ျဖစ္ၿပီး ေအာက္ပါ အဓိက အခ်က္မ်ား ပါ၀င္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ အတည္ျပဳၾကပါသည္။
- ၅.၄ ကီလိုမီတာ အက်ယ္အ၀န္းရိွေသာ အေဆာက္အဦးမ်ားကို ဖယ္ရွားရန္၊
- ၅.၇ ကီလိုမီတာ အရွည္ရိွေသာ ျမစ္ေၾကာင္းမ်ား ေဖာ္ရန္ႏွင့္ ျမစ္ၾကမ္းျပင္ ရွင္းလင္းရန္၊
- ၁၂၂,၀၀၀ ton/day ျဖန္႔ေ၀ႏိုင္ရန္ အတြက္ ၁၀.၉ ကီလိုမီတာ အရွည္ရိွေသာ ေရေပးေ၀ေရး ပိုက္ တပ္ဆင္ရန္၊
- ျမစ္ကိုျဖတ္၍ တံတား ၂၂ စင္း တပ္ဆင္ရန္၊
- ၅.၈ ကီလိုမီတာ အက်ယ္ landscaping ျပဳလုပ္ရန္တို႔ ျဖစ္ပါသည္။
အဆိုပါ Project အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရာတြင္ ေအာင္ျမင္မည္၊ မေအာင္ျမင္မည္ အျငင္းပြားမႈ မ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္။ project ဒီဇိုင္း တည္ေဆာက္ ႏိုင္ရန္ အတြက္ အမ်ားဆံုး မိုးေရခ်ိန္ (maximum rainfall intensity) ကို Return period ၂၀၀ ယူ၍ တြက္ခ်က္ ထားပါသည္။ construction cost မွာ ၃၅၇ မီလီယံ U$ ျဖစ္ၿပီး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ျခင္း လုပ္ငန္းကို ၃ ပိုင္းခြဲ၍ ေဆာင္ရြက္ပါသည္။ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ျပန္လည္ ထိန္းသိမ္းျခင္း (ecosystem) အပါအ၀င္ ျမစ္ေၾကာင္း တေလွ်ာက္တြင္ သမိုင္း၀င္ အေဆာက္အဦမ်ား မပ်က္စီးေစေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ေလ်ာ္ညီသည့္ ေခတ္မီွသည့္ ဒီဇိုင္းမ်ားအျပင္ သဘာ၀အလွအပ မ်ားအတိုင္း ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးထားေသာ ဒီဇိုင္းမ်ားေရးဆြဲ၍ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရာတြင္ construction ကုမၸဏီ ၆ ခု၊ ဒီဇိုင္း ကုမၸဏီ ၄ ဖြဲ႔ ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
လမ္းမ်ားကို ဖယ္ရွားရာတြင္ ကြန္ကရစ္ တန္ေပါင္း ၇၉,၀၀၀၊ asphalt ကြန္ကရစ္ တန္ေပါင္း ၈၂,၀၀၀၊ steel တန္ေပါင္း ၃၅,၀၀၀ တို႔ကို ဖယ္ရွားခဲ့ရၿပီး အပ်က္အစီး စုပံုထားရိွရာ ေနရာ ၁၂ ေနရာတြင္ အစိတ္အပိုင္းမ်ား ျပဳလုပ္၍ ထားရိွပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ကြန္ကရစ္ ၏ ၉၆% ႏွင့္ asphalt ကြန္ကရစ္တို႔ကို လမ္းတည္ေဆာက္ရာတြင္ ခိုင္ခံ့မႈရိွေစရန္ ထပ္ပိုး၍ ေအာက္ခံ recycle အျဖစ္ အသံုးျပဳပါသည္။ reinforced steel မ်ားကို အားလံုး ျပန္သံုးပါသည္။ ကိုရီယားႏိုင္ငံ၏ သမိုင္း၀င္ bridge piers ၃ တိုင္ ကိုလည္း မဖ်က္ဆီးပဲ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားရိွခဲ့ပါသည္။ေခ်ာင္ဂ်ီခ်မ္း (Cheong Gye Cheon) ျမစ္ႏွင့္ ပက္သက္၍ ျမစ္ေၾကာင္း တေလ်ွာက္ ၿမိဳ႕ျပဧရိယာ (urbanization) ႏွင့္ ကြန္ကရစ္ ပလက္ေဖာင္းမ်ား ေဆာက္လုပ္ျခင္းအား ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းျဖင့္ ျမစ္ေရႀကီးလာျခင္းႏွင့္ မိုးမ်ားလာမႈမ်ားအေပၚ ေျမႀကီးထဲသို႔ စိမ့္၀င္မႈ ပမာဏမ်ားေအာင္ ဒီဇိုင္းဆြဲရန္ လ်ာထားပါသည္။ ထို႔ျပင္ Hydrological analysis ႏွင့္ ေမာ္ဒယ္ပံုစံငယ္ ျပဳလုပ္၍ လက္ရိွ စီးဆင္းေနေသာ ျမစ္တြင္ ျမစ္ေရႀကီးမႈ ခံႏိုင္ရည္အား ဒီဇီုင္း flood ျဖင့္ စမ္းသပ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမစ္ေၾကာင္း၏ မူလအက်ယ္ကို မျပဳျပင္ပဲ ျမစ္ၾကမ္းျပင္ ကိုသာ ပိုေစာက္နက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ ျမစ္ေရၾကီးျခင္းကို ကာကြယ္ႏိုင္သလို ေဆာက္လုပ္ၿပီးစီးသြားပါက ထိန္းသိမ္းမႈမ်ားကို လည္း အဆင္ေျပ ေခ်ာ့ေမြ႔ေစပါသည္။
ထိုသို႔ ျမစ္ေၾကာင္း ျပဳျပင္ရာတြင္ လက္ရိွ အေနအထား အတိုင္း ရိွေနေသာ ေအာက္ခံ Foundation မ်ားႏွင့္ Reinforcement structure မ်ားကို ယိုယြင္း ပ်က္ဆီး မႈမရိွေစရန္ႏွင့္ ျမစ္ေၾကာင္းနံရံမ်ားကို စနစ္တက် (slope wall) ျပဳလုပ္သြားရန္ အေလးထား ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္အတြက္ construction work တြင္ စီမံကိန္းခ်၍ ေဆာင္ရြက္ပါသည္။ ျမစ္ေၾကာင္းတေလ်ွာက္ Diameter 200mm micro piles မ်ား ရိုက္ျခင္းျဖင့္ လက္ရိွ ေျမသား ေအာက္ေျခမ်ား bearing capacity ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ပါသည္။ ျမစ္ေၾကာင္း တေလ်ွာက္၏ ေအာက္ေျခတြင္ ကာဗြန္ေခ်ာင္းမ်ား ထည့္၍၄င္း၊ အေပၚယံ မ်က္ႏွာျပင္တြင္ ခိုင္ခံမႈ ပိုမိုရရိွေစရန္ ကာဗြန္ fiber strip မ်ားထည့္၍ ျမစ္ေၾကာင္း ေအာက္ေျခကို ျပဳျပင္ပါသည္။ ျမစ္၏ အထက္ဖက္ တြင္ အက်ယ္ ၂၀ မီတာ ရိွေသာ္လည္း ျမစ္၏ ေအာက္ဖက္တြင္မူ အက်ယ္မီတာ ၁၀၀ ရိွပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမစ္ေရႀကီးျခင္းအား မ်က္စိပဒသာ ျဖစ္စြာ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ပါသည္။
ထုိ႔ျပင္ ေရဆိုးေျမာင္းမ်ားအား combined system (မိုးေရႏွင့္ ေရဆိုးေရညစ္ မ်ားကို ေပါင္းထားေသာစနစ္္) သံုးျခင္းျဖင့္ ျမစ္ေရလွ်ံျခင္းကို ကာကြယ္ထားပါသည္။ ျမစ္ေၾကာင္းထဲသို႔ ထိုသို႔ ေရဆိုးေရညစ္မ်ား တိုက္႐ိုက္ စီးဆင္းလ်ွင္ သဘာ၀ဇီ၀ ေဘးအႏၱရာယ္ (Ecosystem) က်ေရာက္ လာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ေရဆိုးေရညစ္ သန္႔စစ္သည့္ စက္ရံု (waste water treatment plant) ကိုထည့္သြင္း တည္ေဆာက္ပါသည္။
ထို႔ျပင္ ျမစ္ေရသံုးစြဲမႈအား ေန႔စဥ္ ၁၂၀၀၀၀ တန္ ေပးေ၀ႏိုင္ရန္အတြက္ ျမစ္္၏ ေရမ်က္ႏွာျပင္ ကို ၄၀ cm ပွ်မ္းမွ်ေရစီးႏႈန္း ၀.၂၅ m/sec ထားရိွရန္ သတ္မွတ္ပါသည္။ ေန႔စဥ္ ေခ်ာင္ဂ်ီခ်မ္း ျမစ္ ေအာက္ေျခမွ ၁၅ km ေ၀းေသာ Han River မွ ၁၀၀၀၀၀ တန္ ႏွင့္ ျမေအာက္ေရ ၂၀၀၀၀ တန္ ကို ေျမေအာက္ လိွဳဏ္ေခါင္း မ်ားမွ ေန့စဥ္ ျဖန္႔ေ၀ေပးႏိုင္ရန္ လ်ာထားပါသည္။ ထိုသို႔ ေရေပးေ၀ျခင္းျဖင့္ ျမစ္ေရႀကီးမႈ အႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ တားဆီးႏိုင္ပါသည္။
ျမစ္ေၾကာင္း တဖက္တခ်က္စီတြင္ ျမစ္ေၾကာင္းႏွင့္အၿပိဳင္ ကားလမ္းမ်ား ေဖာက္သလို ျမစ္ကိုျဖတ္၍ တံတား ၂၂ စင္းကို ေဆာက္ျခင္းေၾကာင့္ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးပါ လြယ္ကူ ေခ်ာေမြ႔လာပါသည္။
ျမစ္ေအာက္ေျခတြင္လည္း သဘာ၀အတိုင္း ဖန္တီးထားေသာ landscaping မ်ားကို အက်ယ္အ၀န္း ၂၇၆ ၆၅၀ m2 ရိွ၍ ၅.၈ km အရွည္ ျပဳျပင္ပါသည္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ Ecology ကို တိုးတက္လာေစရန္ ရည္ရြယ္သလို မိုးေရမ်ား ေျမႀကီးထဲ စိမ့္၀င္ျခင္းေၾကာင့္ ေရလႊမ္းမိုးမႈအား ကာကြယ္ႏိုင္ပါသည္။ အဆိုပါ project မွာ ၂၇ လသာ ၾကာျမင့္ခဲ့ပါသည္။ ဖ်က္သိမ္းျခင္းကာလမွာ ခန္႔မွန္းထားသည့္ ၃လထက္ ပို၍ေစာစြာ ၿပီးစီးခဲ့ပါသည္။ ခန့္မွန္း ကုန္က်စရိတ္မွာ ၃၅၇ မီလီယံ U$ ျဖစ္ေသာ္လည္း အၿပီးအစီး ကုန္က်စရိတ္မွာ ၃၈၆ မီလီယံ U$ ျဖစ္သြားပါသည္။
နိဂံုးခ်ဳပ္ရေသာ္… အဆိုပါ ၂၀၀၅ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ၁ ရက္ေန႔တြင္ project ၿပီးစီးၿပီးေနာက္ အက်ိဳးဆက္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားစြာ ရရိွလာပါသည္။ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ျပန္လည္ စိမ္းလန္းစိုေျပ၍ ရွားပါးမ်ိဳးစိတ္မ်ားအျပင္ ယခင္က မရိွခဲ့ေသာ မ်ိဳးစိတ္မ်ားပါ ျပန္႔ပြားလာခဲ့ေၾကာင္း စိတ္၀င္စားဖြယ္ သိရိွရပါသည္။ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးအျပင္ မ်က္စိပသာဒျဖစ္ဖြယ္ အပန္းေျဖစရာ ေနရာမ်ားေၾကာင့္ ျပည္သူလူထု အမ်ား စိတ္ခ်မ္းသာမႈမ်ား ခံစားရရိွသည့္အျပင္ သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားမွ ကာကြယ္ ေပးလာႏိုင္သည့္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ခံစားရရိွပါသည္။
ပရင့္ထုတ္ရန္
အခုမွ အင္ဖရာ စထရပ္ခ်ာနဲ႕ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းတာ အေရးပါပံု ပိုသိလာတယ္ ... ေက်းဇူးဗ်ာ မွ်ေ၀ေပးထားတာ :D
Hey...sister.!
It's a nice post. I read it carefully. Actually our country has only a few uncompleted data base in all fields. Well..hope we can fix it one day. Got a lot of knowledges about urbanisation form ur post. Hope to read ur new knowledgeable post here. Thnx for ur post.
with regards!