ဒီေန႔(ဇြန္လ-၂၇) မွာေတာ့ အားလံုးေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားဟာ အၿပံဳးကိုယ္စီနဲ႔ ျမင္ရသူေတြ အားလံုးအတြက္ တက္ႂကြစရာ ျဖစ္လုိ႔ ေနပါတယ္။ ေမာ္စကိုၿမိဳ႕ မီးရထား တကၠသုိလ္ ခန္းမ အေဆာက္အဦး ေရွ႕မွာ ရုရွေက်ာင္းသားမ်ားေရာ ႏုိင္ငံျခားသား ေက်ာင္းသားမ်ား အားလံုးဟာ ဘြဲ႕အပ္ႏွင္းပြဲ အခမ္းအနား မစမီကပင္ ေနရာယူကာ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ႏႈတ္ဆက္ၾက အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုမ်ား ရိုက္ကူး ေနၾကတာကို ျမင္ရသည္မွာ အလြန္ပဲ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ အတိ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ မႏွစ္ကလုိ ႏုိင္ငံျခားသား ေက်ာင္းသားမ်ားကို သီးသန္႔ ခြဲ၍ အပ္ႏွင္းျခင္း မျပဳေတာ့ဘဲ တကၠသုိလ္၏ ဌာနမ်ား အလုိက္ ခြဲၿပီး စာသင္ႏွစ္တြင္ ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးဆံုးခဲ့ၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား အားလံုးကို တစ္စုတစ္စည္းတည္း ဘြဲ႔မ်ား အပ္ႏွင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒသခံေတြျဖစ္တဲ့ ႐ုရွေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားႏွင့္ အခ်ိဳ႕ေသာ ႏုိင္ငံျခားသား ေက်ာင္းသားေတြမွာေတာ့ မိဘေတြ၊ ေဆြမ်ဳိးသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သိုက္သိုက္၀န္း၀န္း ရွိေနေပမယ့္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို႔ မိေ၀းဖေ၀း ျမန္မာ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ကိုယ့္ကုိကိုယ္ အားေပးရင္းနဲ႔ပဲ တက္ႂကြ ေနၾကပါတယ္။ ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ေရမွာ မိဘေဆြမ်ဳိး အစံုအလင္နဲ႔ ဘြဲ႔ယူခဲ့ၾကတုန္းကလို မဟုတ္ေတာ့ေပမယ့္ အားလံုးရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာေတာ့ အၿပံဳးပန္း ကိုယ္စီနဲ႔ပါပဲ။ စာသင္ႏွစ္မ်ားကို ေအာင္ျမင္ ေပါက္ေျမာက္ၿပီးလို႔ မၾကာခင္မွာ အိမ္ျပန္ၾကရေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ တက္ႂကြလန္းဆန္း ေနၾကတာလည္း ျဖစ္မွာပါ။ သံုးႏွစ္တာ ပညာသင္ယူခဲ့ၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ မၾကာခင္မွာ အမိႏုိင္ငံေတာ္ကို ျပန္ရေတာ့မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိသလုိ ယခုလုိ အဆင့္ျမင့္ပညာမ်ားကို သင္ယူခဲ့ရေသာ အမိေက်ာင္းေတာ္မွ ခြဲခြာရေတာ့မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဝမ္းနည္းဝမ္းသာ ခံစားမိပါတယ္။အခမ္းအနားကို နံနက္ (၁၀း၃၀) စတင္ခဲ့ပါတယ္။ အခမ္းအနားကို တကၠသုိလ္၏ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ႀကီး က်န္းမာေရး အေျခအေနအရ တက္ေရာက္ႏုိင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပမယ့္ က်န္ေသာဌာန အသီးသီးမွ ဌာနမွဴး ပါေမာကၡႀကီးမ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဘြဲ႕ယူၾကမည့္ ဌာနအသီးသီးမွ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ မိဘ ေဆြမ်ိဳးမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္း မိတ္သဂၤဟမ်ား စသည္ျဖင့္ စံုလင္စြာ အခမ္အနားကို တက္ေရာက္ လာၾကပါတယ္။
ယေန႔ဘြဲ႕အပ္ႏွင္းသည့္ ဌာနမ်ားကေတာ့ မီးရထားလမ္း အင္ဂ်င္နီယာ ဌာန၊ တံတား တည္ေဆာက္ေရး အင္ဂ်င္နီယာ ဌာန၊ ေျမေအာက္ အေဆာက္အအံု အင္ဂ်င္နီယာ ဌာန(ယခင္ ဥမင္ႏွင့္ မီထ႐ိုပိုလီတန္ အင္ဂ်င္နီယာ ဌာန)၊ ပို႔ေဆာင္ ဆက္သြယ္ေရး ဆုိင္ရာ စီမံခန္႔ခြဲေရး အင္ဂ်င္နီယာဌာန၊ အသံုးခ်သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာ အင္ဂ်င္နီယာ ဌာန၊ ေျမတုိင္း အင္ဂ်င္နီယာ ဌာန စသည္တုိ႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ က်န္တဲ့ ဌာနမ်ား၏ ဘြဲ႕ႏွင္း သဘင္ကိုေတာ့ ဇြန္လ (၃၀) ရက္ေန႔မွာ ဆက္လက္ ျပဳလုပ္မယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
အခမ္းအနားတြင္ ပထမဦးစြာ ပါေမာကၡ ဆရာႀကီးတစ္ဦးက အဖြင့္ အမွာစကား ေျပာၾကားပါတယ္။ ဘြဲ႕အပ္ႏွင္းတာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး အဆုိပါ ပါေမာကၡႀကီးက ေျပာၾကားရာမွာ တကၠသုိလ္မွာ ပညာသင္ယူ ၿပီးေျမာက္လုိ႔ ဘြဲ႔ေပးတယ္ ဆုိတဲ့အျမင္ကို မွားယြင္းစြာ လက္ခံေနၾကေၾကာင္း၊ တကၠသုိလ္မ်ားမွာ ပညာသင္ယူ ၿပီးေျမာက္တယ္ ဆုိတာ မရွိပါေၾကာင္း၊ ပညာသင္ယူၿပီး အဆင့္ တစ္ခုကို ေရာက္ရွိတာကို အသိအမွတ္ျပဳတာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပညာမ်ားရပ္မ်ားကို မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ဆက္လက္ ေလ့လာ သြားရန္လည္း လုိအပ္ပါေၾကာင္းကို ဘြဲ႕မ်ား အပ္ႏွင္းခံ ရေတာ့မယ့္ ေက်ာင္းသား မ်ားအား မွာၾကား လိုပါေၾကာင္း မွတ္သားဖြယ္ရာ စကား လက္ေဆာင္ကို ေျပာၾကား သြားခဲ့ပါတယ္။ဆက္လက္ၿပီး အဆုိပါ ပါေမာကၡဆရာႀကီးမွ ပညာကို ထူးခၽြန္စြာ သင္ယူခဲ့ၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳသည့္ အေနျဖင့္ တက္ေရာက္လာၾကေသာ ဌာနအသီးသီးမွ ဆရာႀကီးမ်ားကို ေခတၱ မတ္တပ္ရပ္ကာ ဂုဏ္ျပဳေစပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး တက္ေရာက္လာတဲ့ မိဘမ်ားကိုလည္း အဆုိပါအတုိင္း မိမိတုိ႔၏ သားသမီးမ်ား၏ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ အတြက္ ေခတၱရပ္ကာ ဂုဏ္ျပဳေစပါတယ္။ ဘြဲ႕ယူၾကမည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားကိုလည္း မိဘမ်ားႏွင့္ ဆရာမ်ား၏ သင္ၾကားသြန္သင္ ေပးခဲ့သည့္ ေက်းဇူးမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳသည့္ အေနျဖင့္ ေခတၱရပ္ကာ ဂုဏ္ျပဳေစပါတယ္။ နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႕ ဘြဲ႕မ်ားရရွိၿပီး လုပ္ငန္းဝင္ကို ဝင္ေရာက္ၾကေတာ့မည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား အားလံုးကို ဆုမြန္ေကာင္းမ်ား ေပးကာ မိမိတုိ႔ လုပ္ကိုင္ၾကမည့္ နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ တာဝန္ေက်ပြန္စြာ ေဆာင္ရြက္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းသြားပါတယ္။ ဤသို႔ သံုးဦးသံုးဖလွယ္ ပညာေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳ လုပ္ေဆာင္သြားတာဟာ ျမင္ရသူ အားလံုးအတြက္ ဝမ္းသာပီတိ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံေတာ္က “မိဘ ဆရာပူးေပါင္း သားသမီး ပညာေရးေကာင္း” ဆုိတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလးကို သတိရမိပါတယ္။
ဆက္လက္ၿပီး ဌာနမ်ားအလုိက္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို အဖြဲ႕အလုိက္ ဘြဲ႔မ်ားကို သက္ဆုိင္ရာ ဌာနမွဴး ပါေမာကၡ ဆရာႀကီး၊ ဆရာမႀကီးမ်ားက စနစ္တက် ေပးအပ္သြားပါတယ္။ ဘြဲ႕မ်ား အပ္ႏွင္းရာ မွာလည္း ႐ုရွႏုိင္ငံ၏ ပညာေရးစနစ္ အတုိင္း သာလြန္ အဆင့္ ထူးခၽြန္သူမ်ားကို ေငြေရာင္၊ အနီေရာင္ ဘြဲ႕မ်ားကို သီးသန္႔ ေပးအပ္ၾကပါတယ္။ သက္ဆုိင္ရာဌာန အသီးသီးမွ ေက်ာင္းသား မ်ားကလည္း ဆရာမ်ားႏွင့္ မိဘမ်ားအား ေက်းဇူးတင္ စကားမ်ားကို ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးစီမွ အသီးသီး ေျပာၾကား သြားၾကပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး ႏုိင္ငံျခားသား ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဘြဲ႕မ်ား အပ္ႏွင္းရာတြင္ ပထမဦးစြာ ေျမေအာက္ အေဆာက္အအံု အင္ဂ်င္နီယာ ဌာနမွ ဌာနမွဴးႀကီးက ျမန္မာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို စင္ျမင့္ေပၚသို႔ ဖိတ္ေခၚၿပီး တက္ေရာက္ လာၾကတဲ့ ပရိသတ္ကို မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ေျမေအာက္ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား အတြက္ လာေရာက္ ပညာသင္ၾကား ခဲ့ၾကတာျဖစ္ၿပီး ယမန္ႏွစ္က ေက်ာင္းသား (၁၁) ေယာက္ကို ဘြဲ႕မ်ား အပ္ႏွင္းေပးခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ယခုႏွစ္မွာလည္း ေကာင္းစြာ သင္ၾကား ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကေသာ ျမန္မာေက်ာင္းသား (၁၅) ေယာက္ကို ဘြဲ႔မ်ား အပ္ႏွင္း ေပးတာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္း ဘြဲ႔မ်ားကို အသီးသီး ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား ကိုယ္စား ေက်ာင္းသား တစ္ဦးကလည္း ေက်းဇူးတင္ စကား ျပန္လည္ ေျပာၾကားရာတြင္ ယေန႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ အဆင့္ျမင့္ ပညာရပ္ဆုိင္ရာ ဘြဲ႕တစ္ခုကို အသိအမွတ္ျပဳ အပ္ႏွင္းျခင္း ခံရတဲ့အတြက္ အတုိင္းမသိ ဝမ္းသာ ၾကည္ႏူးမိ ပါေၾကာင္း၊ ႐ုရွႏုိင္ငံမွ ေဖာ္ေရြပ်ဴငွာစြာ အတတ္ ပညာမ်ားကို သင္ၾကားေပးခဲ့ေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား အားလံုး ကိုလည္း အလြန္ပင္ ေက်းဇူး တင္ရွိပါေၾကာင္း၊ အမိ ႏုိင္ငံေတာ္ကို ျပန္လည္ ေရာက္ရွိသည့္ အခါတြင္လည္း သင္ၾကားခဲ့ရေသာ ပညာရပ္မ်ားကိုလည္း မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ လုပ္ငန္းခြင္မ်ားတြင္ အက်ိဳးရွိစြာ အသံုးခ်သြားမည္ဟု ကတိျပဳပါေၾကာင္း၊ အထူးသျဖင့္ အတတ္ပညာမ်ားကို ေပးေဝငွခဲ့ၾကေသာ ဆရာမ်ားကို ေက်းဇူး ဥပါကာရ အထူးပင္ တင္ရွိေၾကာင္းကို ထပ္ေလာင္း ေျပာၾကားလုိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ရာ တက္ေရာက္လာၾကသည့္ ပရိသတ္မ်ားမွ လက္ခုပ္သံမ်ား တခဲနက္ အားေပးကာ ဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေနနဲ႕ မိမိႏုိင္ငံအတြင္း ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ မရွိေသးေသာ ပညာရပ္မ်ားကို သင္ယူ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ အတုိင္းမသိ ေပ်ာ္ရႊင္မိၾကတာကေတာ့ အမွန္ပါ။ သံုးႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ေတြ႕ႀကံဳရင္ခဲ့ၾကရတဲ့ အခက္အခဲမ်ားကို တစ္ဦးကို တစ္ဦး ေဖးမလက္တြဲၿပီး တစ္ဦးလုိအပ္ခ်က္ကို တစ္ဦးက ျဖည့္ဆည္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ဒီေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ရည္မွန္းခ်က္ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
တဆက္တည္းမွာပဲ ေတြးမိတာက အထက္က ပါေမာကၡႀကီး ေျပာၾကားခဲ့သလုိပါပဲ။ နည္းပညာေခတ္ကို ေရာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မိမိတုိ႔ သင္ယူေနရတဲ့ ပညာရပ္မ်ားဟာ ၿပီးျပည့္စံုတယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ေခတ္ႏွင့္အညီ မ်က္ေျခမျပတ္ ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္ဖုိ႔ အတြက္ တတ္သိထားေသာ ပညာရပ္မ်ားကိုလည္း မေမ့မေလ်ာ့ေအာင္ ေလ့လာ ဆည္းပူးေနရမွာ ျဖစ္သလို ဆက္လက္ၿပီး တုိးတက္လာတဲ့ ပညာရပ္ဆုိင္ရာ မ်ားကိုလည္း ေလ့လာ ဆည္းပူးႏုိင္ေအာင္ အားထုတ္ၾကရပါမယ္။ မိမိတုိ႔ ရရွိထားေသာ ပညာရပ္မ်ားကိုလည္း ႏုိင္ငံေတာ္အတြင္းမွာ ျဖန္႔ေဝေပးႏုိင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ၾကဖုိ႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။
၂၁ ရာစုမွာ ႏုိင္ငံအမ်ားစုဟာ နည္းပညာဆုိင္ရာမ်ား အံ့မခန္းဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္လာၾကပါၿပီ။တစ္ႏုိင္ငံႏွင့္ တစ္ႏုိင္ငံ ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ အဓိက လုိအပ္တာက ႏုိင္ငံအတြင္း ပညာတတ္ လူတန္းစားမ်ား (တနည္းအားျဖင့္ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္) ေပၚထြက္လာေရးပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီကမွတစ္ဆင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပမွ နည္းပညာမ်ားႏွင့္ အရင္အႏွီးမ်ားကို ဖိတ္ေခၚ၍ နည္းပညာပုိင္း ဆုိင္ရာမွာ ဖလွယ္ႏွီးေႏွာ ေဆာင္ရြက္ၾကျခင္းျဖင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ ဖြံ႕ၿဖိဳး တုိးတက္ေရး အတြက္ လုိအပ္ေသာ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို က်ယ္ျပန္႔စြာ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ၿပီး လူေနမႈ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားလာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။အဲ့ဒီအတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္မွ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံကာ ပညာေတာ္သင္မ်ား ေစလႊတ္ၿပီး နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ လူ႕စြမ္းအား အရင္းအျမစ္မ်ား ရရွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးေနတာကို သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ အရင္းအႏွီးမ်ားစြာ ေပးဆပ္ထားတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ အဓိကလုိအပ္ခ်က္ဟာ ဘြဲ႕လက္မွတ္ မဟုတ္ပါဘူး။ နယ္ပယ္ အသီးသီးအတြက္ တတ္သိ ကၽြမ္းက်င္ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အတြက္ ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မယ့္ ပညာရွင္ေတြသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သတိခ်ပ္ ေစလိုပါတယ္။ ဘြဲ႕လက္မွတ္သည္ အဓိကမဟုတ္။ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ အက်ိဳးျပဳႏုိင္မယ့္ တတ္ကၽြမ္းေသာ ပညာရွင္ေတြ ေပၚထြက္ဖုိ႔သာ အဓိက ျဖစ္တယ္ဆုိတာကို သေဘာေပါက္နားလည္ ၾကဖုိ႔လုိအပ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ နည္းပညာဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ အားနည္းျခင္း၊ ရရွိထားေသာ နည္းပညာမ်ားကို ထိန္းသိမ္းထားႏုိင္မႈ၊ ျဖန္႔ေဝေပးႏုိင္မႈ အားနည္းခဲ့ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ယခုအခ်ိန္အထိ ႏုိင္ငံတကာကို ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္ဖုိ႔ ရုန္းကန္ႀကိဳးစား ေနရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိတာတစ္ခုက ပညာရပ္ တစ္ခုဆုိတာဟာ ေလ့လာစဥ္ အစမွာ ခက္ခဲပါတယ္။ နားလည္ႏုိင္ဖုိ႔ အားထုတ္ရတယ္။ အဲ့ဒါကို နားလည္ၿပီး သူမ်ားမွ လမ္းစ ထုတ္ေပးျခင္း၊ နည္းလမ္းမ်ား ခ်ေပးျခင္းအားျဖင့္ ဒီအဆင့္ အခက္အခဲကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ၿပီး ပညာရပ္အေပၚကို ပိုမို စိတ္ပါဝင္စားစြာ ေလ့လာႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘက္ႏုိင္ငံမ်ား (ဥေရာပ)မွာ ႏုိင္ငံမ်ားအားလံုးမွာ ပညာေရးနဲ႕ ပတ္သတ္လုိ႔ ေလ့လာလုိတဲ့ ဘာသာရပ္မ်ား အားလံုးကို မိမိတုိ႔ ဘာသာရပ္ (Mother Language) ႏွင့္ ေလ့လာႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရးကို ရရွိတဲ့အတြက္ ပညာရပ္တစ္ခုကို စိတ္ဝင္စားတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ အဲ့ဒီပညာရပ္ကို အခ်ိန္မ်ားစြာ အားစိုက္စရာမလုိဘဲ တတ္ကၽြမး္ေအာင္ ေလ့လာသင္ယူ ႏုိင္ပါတယ္။
သာဓက အားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒီမွာ ပညာသင္ရတာ ခက္ခဲတယ္ဆုိတာက ရုရွ ျမန္မာ အဘိဓါန္ (နည္းပညာပိုင္းဆုိင္ရာ) ေကာင္းေကာင္း မရွိတဲ့အတြက္ ဦးစြာ ႐ုရွ-အဂၤလိပ္ အဘိဓါန္ ၊ ထုိမွ တဆင့္ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ အဘိဓါန္ စသည္ျဖင့္ အခ်ိန္ေပးကာ ေလ့လာၾကခဲ့ရတဲ့ အတြက္ ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာ အခက္အခဲကို ရင္ဆုိင္ရပါတယ္။ (ယခုအခါမွာ ကို ဘီလူးဖီးနစ္မွ ႀကီးမွဴး၍ အဘိဓါန္တစ္ခု ျပဳလုပ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။) ကြၽန္ေတာ္ ဆုိလုိခ်င္တာက ပညာရပ္တစ္ခုကို ရရွိၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ထုိပညာရပ္ကို ႏုိင္ငံအတြင္း အသံုးျပဳႏုိင္ျခင္း မရွိေသးခင္မွာျဖစ္ေစ၊ အသံုးျပဳ ေနဆဲျဖစ္ေစ အဆုိပါပညာရပ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမ်ား တုိးတက္ဖုိ႔ အတြက္ႏွင့္ ေနာက္လာမည့္ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အလြယ္တကူ ေလ့လာႏုိင္ဖုိ႔ အတြက္ ျမန္မာ ဘာသာရပ္ (Myanmar Language) မ်ားျဖင့္ ျပန္ဆုိေရးသား သင့္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ယူဆခ်က္ပါ။ ဒီထက္ေကာင္းမြန္တဲ့ အႀကံဥာဏ္မ်ားကိုလည္း ေဝဖန္ အႀကံျပဳၾကပါလုိ႔ ေလးစားစြာ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါတယ္။
ဆက္လက္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္မိတဲ့ တစ္ခုကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ၿမိဳ႕ျပအင္ဂ်င္နီယာမ်ား ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ လုိအပ္ေသာ ၿမိဳ႕ျပဆုိင္ရာ တည္ေဆာက္ေရး လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္း ေဆာင္ရြက္ ေပးလုိျခင္းက အဓိက ျဖစ္ပါတယ္။ တုိးတက္လာေသာ လူဦးေရ၊ ၿမိဳ႕ျပဧရိယာ က်ယ္ဝန္းလာမႈ၊ စက္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳး တုိးတက္လာမႈႏွင့္ လုပ္သားမ်ား မ်ားျပားလာျခင္းေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ျပသြားလာမႈ ဆုိင္ရာ အခက္အခဲ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းႏုိင္ဖုိ႔ အတြက္ ဥမင္ႏွင့္ မီထရုိ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းလုိအပ္ခ်က္အရ တစ္ေန႔မွာ မလြဲမေသြ ေပၚေပါက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕ျပ၏ အနာဂါတ္ သြားလာမႈဆုိင္ရာ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းတဲ့အခါမွာ မိမိတုိ႔ သင္ၾကားခဲ့ေသာ ဘာသာရပ္မ်ားကို လက္ေတြ႕ အသံုးခ်ခြင့္ ရရွိႏုိင္ဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။မည္သို႔ပင္ဆုိေစကာမူ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔သည္ ပထမ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္ေသာ အဆင့္ျမင့္ ပညာရပ္မ်ားကို ဆည္းပူးေလ့လာ ႏုိင္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မေဝးေတာ့တဲ့ အနာဂတ္မွာလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ျပည့္ဝစြာ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ ႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အဖြဲ႕ ဘြဲ႕အပ္ႏွင္းခံရၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ဆက္လက္ၿပီး ႏုိင္ငံျခားသား ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္တဲ့ ဗီယက္နမ္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဘြဲ႕မ်ား ဆက္လက္ အပ္ႏွင္းၿပီး က်န္ရွိေနေသးေသာ ရုရွ ေက်ာင္းသား မ်ားကို ဘြဲ႕မ်ား ဆက္လက္ အပ္ႏွင္း ခဲ့ပါတယ္။ဘြဲ႕အပ္ႏွင္းပြဲ အခမ္းအနားမ်ား ၿပီးသြားတဲ့ေနာက္မ်ား အခမ္းအနားကို ေအာင္ျမင္စြာ ႐ုတ္သိမ္းခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ေက်ာင္းသား မ်ားဟာ အမိတကၠသုိလ္ ေက်ာင္းေတာ္ ပရဝုဏ္ အတြင္းမွာ ဆရာ၊ ဆရာမ်ား၊ မိဘေဆြမ်ိဳး မိတ္သဂၤဟမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အတူ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုမ်ားကို ရုိက္ကူးကာ အမွတ္တရ မွတ္တမ္း တင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆုိရေသာ္ ဒီေန႔ဟာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အတြက္ တန္ဖုိး မျဖတ္ႏုိင္တဲ့ ေမ႔မရႏုိင္တဲ့ မွတ္တုိင္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ တတ္ၿပီးပညာ မေလ့လာ မၾကာမရွည္ ေပ်ာက္တတ္သည္ ဆုိသည္ကို သတိ ျပဳၾကပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရရွိခဲ့တဲ့ ပညာရပ္မ်ားကို မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ဆက္လက္ ေလ့လာ သြားၾကဖုိ႔လည္း သူငယ္ခ်င္း ေရာင္းရင္းမ်ားကို တုိက္တြန္းရင္း ႏုိင္ငံေတာ္ အတြက္ က်ရာတာဝန္မ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာ ထမ္းေဆာင္ ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းအပ္ပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ အျပည့္နဲ႕ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ေဖးကူခဲ့ၾကတဲ့ ေရာင္းရင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ဒီပို႔စ္ျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳရင္း မိဘမ်ားႏွင့္ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာမ်ား၏ ေက်းဇူးဂုဏ္ကို ဦးညြတ္အပ္ပါတယ္။
Related Posts
ၾကည္လင္ေကာင္းကင္
ပရင့္ထုတ္ရန္
And also we ensure that when we enter in this specific blog site we see to it that the topic was cool to discuss and not a boring one.
The owner of this blog has a strong personality because it reflects to the blog that he/she made.
hey buddy!!!
Well done! Congratulation. Hehe !!!! It look like we congratulate ourself. Any way " в перед! На родине будем работать".
Тин По вперед!!!
သူငယ္ခ်င္း.. မင္းငါ့ intake စာအုပ္မွာ ေရးေပးသလုိေပါ့..
ျပန္ဆံုတဲ့အခါ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေပါ့.. ငါတို႔ေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျဖစ္လာမယ့္ေန႔က်ရင္လည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဒီက သင္ခဲ့တာေတြကို အသံုးခ်ၾကတာေပါ့..
အကိုေတြအားလံုးအတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။ အကိုတို႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျဖစ္လာမယ္လို႔ ထပ္တူယံုၾကည္ေနပါတယ္။ ဘယ္တုန္းကမွ မျဖစ္ခဲ့တာေတြ အကိုတို႔လက္ထဲေရာက္ရင္ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔လည္း ယံုုၾကည္ေနပါတယ္။ အျပန္ခရီးမွာ အေပ်ာ္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါေစ အကိုတို႔ေရ ..........
ငါတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိ... ဘ၀ခရီးကို အတူေလွ်ာက္ခဲ့ ၾကၿပီးၿပီ။ ေနာက္ေနာင္လည္း ငါတို႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေတြနဲ႔ အတူလက္တြဲ ဆက္ေလွ်ာက္ၾကရမွာပါပဲ... သူငယ္ခ်င္း.....
ကဲ သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပန္းတိုင္ဆီသို႔ ဆက္ေလွ်ာက္လိုက္ၾကရေအာင္...
ခရီးမ်ား အဆံုးထိေလွ်ာက္ေပါ့ကြာ....
ညီတို႔ေရ မင္းတို႕ကို အကိုတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေရာ ေက်ာင္းဆင္းတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ပါ အကိုဂုဏ္ယူပါတယ္။ ညီေလးတို႔ဟာ ကိုယ္႔လမ္းကို ကိုယ္ထြင္ျပီး ပီျပင္ေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ႔တဲ႔ အတြက္လည္း ၀မ္းသာပါတယ္။ အကိုက အျပင္မွာ ညီေလးတို႔ကို မမွတ္မိပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ညီေလးတို႔ လုပ္ခဲ႕တဲ႔ အလုပ္ေတြ၊ စာတမ္းေတြ ေဆာင္းပါးေတြကို ေတာ႔ အကို ေလ႔လာျဖစ္ပါတယ္။ ေလးလဲ ေလးစားပါတယ္။ အကိုက လူထက္ အလုပ္ကို ပို အေလးအနက္ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အကို႔အေနနဲ႔ လူမႈေရးပိုင္းမွာ အကိုမသိလို႔ မမွတ္မိလို႔ ႏႈတ္မဆက္ျဖစ္ေပမယ္႔ အကို႔ ရင္ထဲမွာ ညီေလးတို႕ ကို ေလးေလးစားစား အသိအမွတ္ျပဳထားတယ္ဆိုတာကို ယံုပါ။
ညီေလးတို႔ ျပန္ေတာ႔မယ္ဆိုေတာ႔ အကို တစ္ခု မွာခ်င္ပါတယ္။ ညီေလးတို႔ အျမဲတမ္း အခုလိုပဲ စည္းစည္း လံုးလံုးနဲ႔ စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။ အကိုတို႔ အလုပ္မ်ိဳးက တစ္ေယာက္တည္း လုပ္လို႔ ရတဲ႔အလုပ္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလဲ မေမ႔ေစခ်င္ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္တဲ႕အခါမွာ အကိုတို႔ ညီတို႔ လက္တြဲျပီး ျပည္သူေတြ တကယ္လိုအပ္တဲ႔ ေနရာေတြကို အကိုတို႔ တတ္ထားသမွ် နည္းပညာေလးေတြနဲ႕ ျဖည္႔ဆည္းေပးနိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကရေအာင္။
အကိုအခုလုပ္ေနတဲ႔ အဘိဓါန္ကလည္း အေကာင္အထည္ ျဖစ္စျပဳလာပါျပီ။ အကို႔ကို အကိုတို႔ေက်ာင္းက ဒုပါခ်ဳပ္က အဲဒီ ကိစၥအတြက္ ေဆြးေႏြးဖို႔ ဖိတ္ေခၚထားပါတယ္။ အဲဒီကေန official အေနနဲ႔ ထိထိေရာက္ေရာက္ ဆက္လုပ္ဖို႔ အကို ၾကိဳးစားခဲ႔ ပါ႔မယ္။ အကို႔တို႕ ေနာက္မွာ နည္းပညာပိုင္းအရေရာ၊ စိတ္ဓါတ္ပိုိင္းအရေရာ ခါးျပတ္ေနမွာကို အကိုအရမ္းကို စိုးရိမ္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အကိုတို႔ တတ္နိုင္သေလာက္ေတာ႔ လုပ္ေပးခဲ႔ၾကရံုပဲ ရွိပါတယ္ေလ။
ညီေလးတို႔ အေနနဲ႔ ဒီ ဘြဲ႔ေလးတစ္ဘြဲ႔ ရယံု ေက်နပ္မေနၾကပဲ ဆက္လက္ ၾကိဳးပမ္းျပီး ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရပါေစလို႔ အကို ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္ကြာ...
ဘလူးဖီးနစ္
http://engineer4myanmar.com
လာလည္ဖတ္ရွဳ႕သြားပါတယ္...အေပ်ာ္ေတြလည္း ကူးစက္သြားသလို အေတြးေတြလည္း ရလိုက္ပါတယ္...ဂုဏ္ယူပါတယ္ သူငယ္ခ်င္းတို႕..